ಒಡೆದ ಕನ್ನಡಿ ಮುನ್ನುಡಿಯಾಗಿ..

ನಾನು ಬ್ಲಾಗ್ ಸಾಗರ ನೋಡಿ ಆಸೆಯಿಂದ ಚಡಪಡಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಆ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಈಜುತ್ತಿದ್ದೆ... ಈಜುತ್ತಾ ಈಜುತ್ತಾ ಬೇಸರವಾಯ್ತು.. ಜೊತೆಗಿದ್ದ ಒಂದು ಜೀವ ಕೂಡ ಈಜುವಿಕೆ ಸಾಕೆನಿಸಿ ದಡ ಸೇರಿತ್ತು.. ಬ್ಲಾಗ್ ನನಗೆ ಬೇಸರವಾಗಿ ಸಹಕಾರವಿಲ್ಲದೆ ಬರೆಯುವುದನ್ನೇ ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡೆ.. ಆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಮನಸ್ಸು ಆಸ್ಪದ ಮಾಡಿಕೊಡಲಿಲ್ಲ..ಏನು ಬರೆಯಲಿ,ಏಕೆ ಬರೆಯಲಿ,ಸಹಕಾರ ಸಿಗುವುದೇ.. ಇನ್ನು ಮುಂತಾದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಮನಸ್ಸು ನೀಡಿದ ಉತ್ತರವೇ ಈಗ ನಿಮ್ಮ ಮುಂದಿರುವ ಈ... 'ಮನಸಿನ ಮನೆ'ಯ ಕನ್ನಡಿ..

.-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-.

ಒತ್ತರಿಸಿ ಬರುವ ನಿನ್ನ ದುಃಖದ ಸ್ವರ

ನೀ ಬರೆಯಲೆಂದೇ ಬಂದ ಓಂ ಕಾರ.!

ಒಡೆದುಹೋದ ಕನ್ನಡಿ

ನೀ ಬರೆವ ಬರಹಕೆ ಮುನ್ನುಡಿ..!

ಅಳಿದುಳಿದ ನೆನಪುಗಳಿಗೆ

ಬಳಿದುಳಿದ ಬಣ್ಣ ತುಂಬು..!

ಬರೆಯಲಾಗದೆಂಬ ನಿನ್ನ ನಾಚಿಕೆ

ಬರೆಯಲು ನಿನಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಶೀರ್ಷಿಕೆ..!

ಒಮ್ಮೆ ನೆನೆದು ದೇವರನ್ನು

ಹಿಡಿ ನೀ ಲೇಖನಿಯನ್ನು..!

ದೇವರ ಕಣ್ಣಿನ ತೇಜಸ್ಸು

ನಿನಗೆ ನೀಡುವುದು ಹುಮ್ಮಸ್ಸು..!

ನೊಂದ ನಿನ್ನ ಒಂಟಿಪಯಣದ ಸುಸ್ತು

ಬರೆಯಲು ಸಿಕ್ಕ ವಿಷಯವಸ್ತು..!

ಸುಳಿದು ಅಳಿದ ಪಠ್ಯಗಳು

ಬರಹವ ರಂಜಿಸಲು ನಾಟ್ಯಗಳು..!

ನಿನ್ನ ಕಾಡುವ ಹೆಜ್ಜೆಸದ್ದು

ಆ ನಾಟ್ಯಕೆ ಗೆಜ್ಜೆಸದ್ದು..!

ವಿರಹದ ಹೃದಯದ ಕೂಗು

ನಿನ್ನ ಕಾವ್ಯಕೆ ಮೌನರಾಗ..!

ನಿನ್ನ ಕ್ಷಣಿಕ ಮೌನಗಳು

ನಿನಗೆ ಸಿಗುವ ವಿರಾಮಗಳು..!

ನಿನ್ನ ತೋಯಿಸಿದ ಜೀವಗಳು

ಬರೆವ ಬರಹದ ಪಾತ್ರಗಳು..!

ಕಾಣದೆ ನಿನ್ನ ಸಂತೈಸುವ ಭಾವುಕರು

ನಿನ್ನ ಬರಹದ ಪಾಲಕರು..!


.-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-..-.